Al vanaf de allereerste editie is Gerrit Echtermeijer een vertrouwd gezicht in en rond de piste van de Schröder Masterclass. Niet als ruiter of kenner van de paardensport, maar als vrijwilliger in hart en nieren.
Met de paardensport heb ik helemaal geen ervaring”, vertelt Gerrit. “Via via rolde ik erin.” Voordat de eerste hindernis genomen wordt, helpt Gerrit onder meer mee met de op- en afbouw van het evenemententerrein. “Ik werk veel met de heftruck, zet materialen klaar en help bij het aanleggen van de piste. De werkzaamheden zijn weinig anders dan de eerste jaren. Maar het terrein en de faciliteiten zijn in de loop der jaren flink verbeterd.”
Van steigerhout
Gerrit herinnert zich nog goed hoe het ooit begon: “De eerste jaren hadden we niet eens tribunes, behalve een provisorische van steigerhout. Nu staan er drie volwaardige tribunes. Eentje voor de VIP’s en twee voor het publiek. Dat maakt het een stuk professioneler.” Ook de bodem van de paardenarena is inmiddels van topkwaliteit: een all-weather bodem op rubberen matten. Een dankbare vervanging van de zandgrond die er in het begin lag. Gerrit herinnert zich nog goed wat een toestand er ooit ontstond.
Ontiegelijke hoosbui
“Tijdens een van de eerste jaren werden we getroffen door een ontiegelijke hoosbui”, memoreert de Tubbergenaar. “Het zand vloeide van het plein rechtstreeks het toenmalige café Fox in. Samen met de brandweer hebben we de boel toen schoongemaakt.” Met zijn hippische vrijwilligerswerk is Gerrit een dag of vier druk in aanloop naar de Masterclass. Opruimen is andere koek. Binnen een dag moet alles weg zijn.
Maar na al die jaren loopt de samenwerking als een geoliede machine. En als het evenement erop zit, drinkt het vrijwilligerslegioen samen een borrel op weer een geslaagde editie. “Het is vooral heel gezellig. Ik kijk er elk jaar naar uit. En de Schröder Masterclass hoort ook bij Tubbergen. Daar werk ik graag aan mee.” (Tekst Bianca Lucas).
