‘Papiergebrek’ remt paardentransport

Een gebrek aan personeel bij de Nederlandse Voedsel- en Waren Autoriteit om de noodzakelijke certificaten voor de export vanuit Nederland uit te geven, heeft het transport van paarden naar het buitenland afgelopen week plotseling tijdelijk lam gelegd. Tot verbijstering van de vervoerders. "We zijn overvallen."

‘Papiergebrek’ als oorzaak van het blokkeren van paardentransporten. Onder anderen de familie Potijk in Geesteren en Maarten Kamphuis in Agelo werden geconfronteerd met de maatregel. Op beide locaties bestaat er volop begrip voor dat de gezondheid van mensen in ons land de hoogste prioriteit heeft en dat het coronavirus met man en macht wordt bestreden.

Geen samenscholing

“Maar dit hebben we niet zien aankomen en we begrijpen het ook niet”, zegt Mirjam Potijk. “De handel staat stil en wij ook. Goederen, waar paarden onder vallen, zijn vrij. Als een chauffeur een paard aflevert aan de nieuwe eigenaar, is er van samenscholing geen enkele sprake. Als het nu een maatregel was geweest die in heel Europa gold, dan had je me niet gehoord. En we zouden het ook heel goed begrepen hebben als er sprake was van een dierenvirus. Maar dat is niet het geval. En als het wel zo is, sluiten ze de rest van Nederland toch ook niet?

Bovendien geldt het verbod alleen voor Nederland. In België en Duitsland bijvoorbeeld gaat de export wel gewoon door. Gemiddeld vervoeren we normaal per week zo’n veertig paarden naar vooral Zweden en Zwitserland. Dat is tachtig procent van onze handel en die ligt nu volledig stil. Er worden nog wel paarden verkocht, maar we mogen ze niet wegbrengen. Terwijl Nederland een paardenland bij uitstek is.”

Net een callcenter
Mirjam Potijk hoopt dat er alsnog een tussenoplossing komt. “Eerlijk gezegd had ik die al verwacht in dit geval. Wij maken paarden exportklaar, maar kunnen de certificaten om ze naar het buitenland te mogen vervoeren niet op locatie aanvragen. Dat zou toch best moeten kunnen met behulp van lokale dierenartsen? Of door bijvoorbeeld in Nederland enkele centrale punten aan te wijzen waar we ze zelf kunnen afhalen? De afgelopen dagen was het hier net een callcenter. Iedereen belt je, maar je kunt geen antwoord geven. Dat evenementen worden afgelast, omdat daar veel mensen samenkomen, dat snapt iedereen. Maar het gros van de paarden wordt verkocht via filmpjes op internet. Dan wil zo’n nieuwe eigenaar wel graag dat ze ook snel geleverd kunnen worden.”

Het familiebedrijf Potijk, waar Mirjam samenwerkt met oprichter en vader Jan (75), moeder Jopie en broer Jeroen, heeft negen werknemers in dienst. “Er zullen nu best transporteurs zijn die de gok wagen zonder certificaten op pad te gaan, maar daar beginnen we niet aan. We willen niet het risico lopen onze vergunning kwijt te raken, hoe vervelend het ook allemaal is. Ik denk dat nu bijna iedereen wel een pas op de plaats maakt. Straks gaan de paarden de wei weer in en die moeten natuurlijk wel gewoon gevoederd worden.”

Enorm overrompeld

Maarten Kamphuis is het volledig met zijn collega uit Geesteren eens. “Donderdag heb ik via de NVWA nog een paard klaar kunnen maken voor de export, een dag later ging alles op slot. Dat heeft ons enorm overrompeld. Wij rijden vooral naar Engeland en Zweden, dat is tachtig procent van onze handel. Dit is puur een besluit van de NVWA. Er wordt gezegd dat het vooral een kwestie is van personele bezetting, maar dat had inderdaad kunnen worden opgelost door in alle vier windstreken van het land een post in te stellen. Dit is zo radicaal, terwijl de concurrentie in België en Duitsland wel gewoon mag doorwerken. Daar krijg ik eerlijk gezegd wel een nare smaak van in de mond. Als het eerder was aangekondigd hadden we daar veel beter op kunnen inspelen. koopgedrag was begrijpelijk al wat minder, maar mondjesmaat waren er toch transacties. Als dit voorlopig zo blijft, wordt het wel heel rustig in onze branche.”

Ondertussen roeren ook belangenorganisaties als de Verenigde Sportpaardenhandelaren Nederland (VSN) zich richting NVWA met verzoeken om een oplossing, die in elk geval een deel van de transporten weer mogelijk moet maken.
Kamphuis: “Afgelopen week zijn we overvallen, we hopen in gesprek te komen.”
En Mirjam Potijk: “Ik hoop dat we na een weekje stress in de loop van de week toch weer door kunnen.”

Maarten Kamphuis tot slot, nog met wat optimisme: “Natuurlijk is het ’t belangrijkste dat iedereen gezond blijft en dat we de maatregelen in acht blijven nemen. Dan is deze situatie hopelijk zo snel mogelijk voorbij. Voor ons breekt nu de tijd aan van het selecteren van jonge paarden. En we gaan het weideseizoen in. We hoeven ons nog niet te vervelen.”